دمنوش گل گاوزبان نیوشا (تی بگ مثلثی)

۱- آرام کننده ی سیستم عصبی و درمان ناراحتی های اعصاب

 در پژوهشی، ۳۵ بیمار مبتلاء به اختلال افسردگی عمده ی خفیف تا متوسط را بررسی کردند. این بیماران، به صورت تصادفی دارونما یا ۳۷۵ میلی گرم از عصاره ی آبی گل گاوزبان دریافت کردند. آنها، طی شش هفته بررسی شدند و نتایج نشان داد، در هفته های پایانی، عصاره ی گل گاوزبان نسبت به دارونما برتری داشت البته این اختلاف در هفته ی چهارم معنی دار و در هفته ی ششم نزدیک به معنی دار بود. عصاره ی گل گاوزبان در هیچ کدام از هفته ها بیش از دارونما عوارض جانبی ایجاد نکرد.

همچنین کارآزمایی بالینی با هدف بررسی اثربخشیِ عصاره ی آبی گل گاوزبان در درمان بیماران مبتلا به اختلال وسواسی ـ اجباری(۳۳ بیمار) نشان داده است، این عصاره، می تواند دارویی مؤثر و بی خطر برای درمان اینگونه بیماران باشد؛ هرچند مطالعات بیشتری برای تأیید آن لازم است. فلاونوئیـدِ گل گاوزبان بـا اتصـال بـه گیرنده های بنزودیازپینی می تواند اثر آرامش بخشی داشته باشد.

۲- تنظیم ضربان قلب

 در پژوهشی به ۱۰ گروه موش صحرایی نر به ترتیب ۱۰۰ و ۲۰۰ و ۴۰۰ و ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم جوشانده ی گل‌گاوزبان، به مدت ۶ روز خورانده شد. در حالیکه، گروه کنترل آب دریافت می‌کردند. سپس ضربان قلب پیش و پس از تزریق فنیل اِفرین از طریق دم حیوان، با روش غیر تهاجمی اندازه‌گیری شد. مصرف گل‌گاوزبان به همراه لیموعمانی، موجب کاهش ضربان قلب پایه و ضربان قلب پس از تزریق فنیل اِفرین شد. بیشترین اثر مربوط به عصاره ی لیمو عمانی و گل‌گاوزبان با دوز ۱۰۰میلی‌گرم بر کیلوگرم بود و بین گروه دم‌کرده ی گیاهان مزبور و گروه کنترل، از نظر ضربان قلب پایه، اختلاف معنی داری وجود داشت. خاصیت پایین‌آورندگی ضربان قلب این عصاره‌ها بیش از خاصیت پایین‌آورندگی فنیل‌ اِفرین با دوز ۶/۶۸۸ میلی‌گرم بر کیلوگرم بود. یافته های این آزمایش نشان می دهد مصرف دم‌کرده ی گل گاوزبان برای کاهش ضربان قلب مفید است.

۳- ضد تشنج

در پژوهشی اثر ضد تشنجی عصاره ی متانولی گل گاوزبان ایرانی بر تشنج ناشی از پیکروتوکسین در موش های سوری بررسی شد. ابتدا حیوانات از طریق تزریق داخل صفاقی دوزهای مختلفِ عصاره ی این گیاه، پیش درمانی شدند و پس از ۲۰ دقیقه به آنها پیکروتوکسین تزریق شد، سپس میزان تأثیر عصاره در تغییر زمان شروع حملات تشنجی، دوام تشنج ها و زمان مرگ ناشی از پیکروتوکسین در گروههای داوطلب و شاهد اندازه گیری و مقایسه شد. مطالعات فیتوشیمیایی، وجود فلاونوئیدها را در این گیاه نشان داده و ثابت شده است که این ترکیب ها مـی تواننـد بـا اتصـال بـه گیرنـده هـای بنزودیازپینی، اثری مشابه آنها از خود بـر جـای گذارنـد. در ایـن مطالعـه، نتایج به دسـت آمـده، نشـان داد کـه عصـاره ی متـانولی گل گاوزبان در موش سوری، آثار ضـد تشنجی دارد. دوز ۶/۲۵ میلی گرم برکیلوگرم از عصاره ی این گیاه بیشترین اثر ضد تشنجی را داشت و زمـان شـروع تشـنج را نسبت به گروه شاهد که فقط پیکروتوکسـین دریافـت کردنـد، بـه میــزان چشمگیری بــه تــأخیر انداخت.